من در اندیشه فردای زمان

با دو چشم نگران  

پی انم که بدانم

چه گذشته است بر ان لوح سفید

که درونش همه نور است و امید

همه شور

همه عشق است و سرور

پی انم که بدانم چه دهند انکه دلی شاد کند

خانه ای اباد کند

بنده ای ازاد کند

و بدین سان

کاروان مه و خورشید و فلک از نو بنیاد کند

                                                                                                                       

                                                            من اگر جاهت و خامم تو مرا ترک نکن

نوشته شده در چهارشنبه 89/6/10ساعت 2:6 عصر توسط نظرات () |